KAMU MALINI HAKSIZ YERE KULLANMAK
عَنْ أَبِى هُرَيْرَةَ رَضِىَ اللّٰهُ عَنْهُ قَالَ: أَهْدَى رَجُلٌ لِرَسُولِ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ غُلاَمًا يُقَالُ لَهُ مِدْعَمٌ. بَيْنَمَا مِدْعَمٌ يَحُطُّ رَحْلاً لِرَسُولِ اللّٰهِ اِذَا جَائَهُ سَهْمٌ عَائِرٌ فَقَتَلَهُ. فَقَالَ النَّاسُ: هَنِيأً لَهُ الْجَنَّةُ. فَقَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: كَلاَّ. وَالَّذِى نَفْسِى بِيَدِهِ، إِنَّ الشَّمْلَةَ الَّتِى أَخَذَ يَوْمَ خَيْبَرَ مِنَ الْمَغَانِمِ لَمْ تُصِبْهَا الْمَقَاسِمُ لَتَشْتَعِلُ عَلَيْهِ نَارًا. فَلَمَّا سَمِعَ ذَلِكَ النَّاسُ جَاءَ رَجُلٌ بِشِرَاكٍ اَوْ شِرَاكَيْنِ إِلَى النَّبِىِّ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ فَقَالَ رسول اللّٰه صلى اللّٰه عليه وسلم: شِرَاكٌ مِنْ نَارٍ أَوْ شِرَاكَانِ مِنْ نَارٍ.[1]
Ebû Hüreyre’den (r.a.) rivayet edildiğine göre şöyle dedi:
Adamın biri Mid’am isimli bir köleyi Resûlullah’a hediye etti. Mid’am Resûlullah’ın (hayvanının) palanını indirirken ansızın bir ok gelip onu öldürdü. Bunun üzerine halk;
– Ona cennet mubarek olsun dediler. Resûlullah;
– “Hayır, asla! Hayatım elinde olan Allah’a yemim olsun ki Hayber günü henüz paylaştırılmayan ganimetlerden aldığı hırka onun üzerinde alev alev yanıyor” buyurdu. Halk bunu duyunca bir adam Resûlullah’a bir veya iki nalin tasması getirdi. Resûlullah da;
– “İşte ateşten bir (veya iki) nalin parçası!” buyurdu.
HİKÂYE
İbn Abbas şunları söylüyor:
“Kâfirlerle savaşıp, onlardan ganimet elde eden ve sonra diğerleriyle paylaşmadan o ganimetten alan askerin gönlüne Hak Teâlâ korku kor. Zinanın çok işlendiği bir millette ölümler artar. Terazinin eksik tartıldığı toplumlarda kıtlık olur ve insanların rızkı eksilir. Yöneticilerin haksızlık yaptığı bir toplumda çok kan akar. Verdiği sözü tutmayıp, ahdini bozan toplumların üzerine Allah Teâlâ düşmanları musallat eder.”
NASİHAT
Şimdi Azizler! Müslümanlar bu şartlara riâyet etmeliler ki Allah Teâlâ da onları ansızın gelecek kazalardan, korkulardan, kıtlık âfetinden, zalim şerrinden, ölüm belasından saklasın. Bunda hiç şüphen olmasın.
Darîr Mustafa Efendi, 100 Hadis 100 Hikâye (Haz. Doç. Dr. Selahattin Yıldırım-Dr. Necdet Yılmaz), İstanbul: Dârülhadis, 2007, s. 81-82.
[1] Sahihtir. Hadisin geçtiği kaynaklar için bk. Buhârî, Megâzî 38, Eymân 33; Müslim, Îman 183; Ebû Dâvûd, Cihad 133; Nesâî, Eymân, 38; Muvatta , Cihad 25.