HADİS

عن أنس بن مالك قال: قال رسول الله صلى الله عليه وسلم: ثم من أحب أن يكثر الله خير بيته فليتوضأ إذا حضر غداؤه وإذا رفع.

“Kim evinin hayrını Allah’ın (c.c.) çoğaltmasını severse yemeği hazır olduğunda ve (sofra) kaldırıldığında abdest alsın (ellerini ve ağzını yıkasın).”[1]

Hadiste geçen abdest almaktan maksat ellerin ve ağzın yıkanma­sıdır. Bilhassa ellerin yemek öncesi ve sonrasında yıkanması ile ilgili başka rivayetler de vardır. Hz. Peygamber bunu yemeğin bereketi olarak tanımlamaktadır. Ayrıca ellerinde yemek kokusu olduğu halde yatan bir kimsenin başına bir felâket geldiğinde ancak kendini kınaması gerektiğini bildirir. Bilhassa etli yemeklerin el ve ağızda kalan kokusu mikrop üreme­si için çok uygun bir ortam oluşturur. Hijyen açısından yemek öncesi ve sonrası ellerin ve ağzın yıkanması çok önemlidir. Temiz insanlar sağlıklı olurlar. Onların evleri, ibadet hayatları, iş ve sosyal ilişkileri de temiz ve düzenlidir. Yaptıkları işler kaliteli, kazançları helâldir.

HADİS

عن خالد بن عدي الجهني قال: سمعت رسول الله صلى الله عليه وسلم يقول: من بلغه معروف عن أخيه مسألة ولا أشراف نفس فليقبله ولا يرده فإنما هو رزق ساقه الله عز وجل إليه.

“Kime kardeşinden, istemeden ve ona karşı hırs ve tamah göster­mek­sizin bir iyilik ulaşırsa onu kabul etsin, onu reddet­mesin. Şüphesiz ki o Allah’ın (c.c.) ona yönelttiği bir rızıktır.”[2]

Mustafa Halebî, Hadisler Işığında Helâl Kazanç Yolları, (hazırlayan Doç. Dr. Nebi Bozkurt), İstanbul: Dârülhadis 2002, s. 53-54.

[1]       Hadisi, İbn Mâce (Et’ıme 5 nr.: 3260) rivayet etmektedir. Senedindeki ravilerden ikisi zayıf bulunmuştur. Müellif وإذا رفع kısmını eserine almamıştır.

[2]      Hadisi Ahmed b. Hanbel (Müsned, IV, 220), Ebû Ya’la (Müsned, II, 226); Taberânî (el-Mu’cemü’l-kebir, IV, 196), Hakim (el-Müstedrek, II, 71) rivayet etmiştir. İbn Hibban’ın rivayetinde son cümle yoktur ve من غير مسئلة şeklindedir (Bk. Sahih, VII, 283). Hadisi Hz. Peygamber’den sahabî Halid b. ‘Adiy el-Cühenî nakletmektedir.