HADİS

من بورك له في شئ فليلزمه.

“Bir kimse hayır, bereket bulduğu işte sebat etsin.”[1]

İnsanın geçimini temin ettiği meslekte sebat göstermesi gerekir. Her mesleğin kendine göre güzel ve sıkıcı yönleri bulu­nabilir. Bunlara karşı sebat göstermeli, sık sık meslek değiştir­memelidir. Bir kimse özellikle kabiliyeti olduğu mesleği seçmeli ve onda sebat etmelidir. Kolay ve çabuk zengin olma arzusu insanın sık sık meslek değiştirme nedenlerinden biridir. Ancak giriştiği her işte sebatsızlığı nedeniyle çoğu kere bu iş hüsranla biter.

HADİS

عن أبي هريرة رضي الله عنه عن النبي صلى الله عليه وسلم قال: من أخذ أموال الناس يريد أداءها أدى الله عنه ومن أخذ يريد إتلافها أتلفه الله.

“Kim halkın malını ödemek niyetiyle borç alırsa Allah (dünyada) ödemeyi kolaylaştırır. Kim de halkın malını telef etmek üzere borçlanırsa, Allah o malı telef ettirir.”[2]

Dinin özü samimiyettir. Allah’a, peygamberine ve bütün insan­lara karşı samimiyet… Hz. Peygamber (s.a.s.), borçlanırken niyeti halis olana Cenâb-ı Hakk’ın yardımcı olacağını belirtiyor. Borç alırken israf etmek ve ödememek gibi bir niyet taşıyan kimse ise o malın veya paranın hayrını, bereketini görmez. Ancak iyi niyetle borçlanırsa Allah (c.c.) ona yardım eder.

Hz. Aişe (r. anhâ) bir keresinde borçlanmış ve kendisine;

-Ey mü’minlerin annesi! Ne cesaretle borçlanıyorsun? Ödeye­cek malın yoktur, denilmiş. O buna şu şekilde cevap vermiş:

-Ben her zaman Resûlullah’ın (s.a.s.):

ما من عبد كانت له نية فى أداء دينه إلا كان له من الله عون.

“Borcunu ödemek niyetinde bulunan hiçbir kul yoktur ki Allah ona yardım etmesin” buyurduğunu işittim. Ben de Allah’dan bu yardımını dilerim.[3]

Mustafa Halebî, Hadisler Işığında Helâl Kazanç Yolları, (hazırlayan Doç. Dr. Nebi Bozkurt), İstanbul: Dârülhadis 2002, s. 48-49.

[1]        İbn Mace, Enes (r.a.) ve Hz. Aişe’den (r. anhâ). Metinde بورك kelimesi yerine أصاب kelimesi bulunmaktadır. Hadis’in bazı rivayetlerinde ise من رزق şeklindedir. Bk. Kudâî, Müsnedü’ş-şihab, I, 238; Beyhakî, Şuabü’l-iman, II, 89.

[2]        Buharî, İstikraz 2, Zekât 18; İbn Mâce, Sadakat 11; Ahmed b. Hanbel, Müsned, II, 361, 417. Metinler arasında küçük farklılıklar vardır. Verilen metin Buharî’nin İstikraz kitabından alınmıştır. Yazar Ebu Davud’u da kaynak göstermiştir. Ebu Davud’un Sünen‘inde metin bulunamamıştır.

[3]        Ahmed b. Hanbel, Müsned, VI, 99; Hakim, Müstedrek, II, 26; Beyhakî, Sünen, V, 354.